Historia
Historia Wydziału Medycyny Weterynaryjnej sięga 17 lipca 1824, kiedy otwarto Instytut Rządowy Weterynaryi w Burakowie pod Warszawą. Podstawę prawną początków nauczania weterynarii na ziemiach polskich stanowił dekret z 1816, który przewidywał otwarcie praktycznej szkoły weterynaryjnej w Królestwie Polskim. Studia trwały wówczas zaledwie 2 lata. Powstanie Listopadowe doprowadziło do przerwania kształcenia weterynaryjnego na 10 lat. Wznowienie kształcenia nastąpiło w roku 1840, w którym powołano, działającą w ramach Instytutu w Marymoncie, Szkołę Weterynarzy a studia wydłużono do czterech lat. W roku 1889 przyznano Uczelni urzędowy status szkoły wyższej a w roku 1901 oddano do użytku, istniejący do dnia dzisiejszego, kompleks budynków przy ul. Grochowskiej 272 na warszawskiej Pradze. Prowadzenie studiów przerwał wybuch I wojny światowej, po zakończeniu której w roku 1918 wznowiono kształcenie lekarzy weterynarii w nowej formule ponieważ studia weterynaryjne prowadzono w ramach Studium Weterynaryjnego powołanego przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1927 powołano do życia samodzielny Wydział Weterynaryjny Uniwersytetu Warszawskiego. Jego działalność wstrzymał wybuch II wojny światowej, po zakończeniu której wznowiono kształcenie w roku akademickim 1946-1947. W roku 1952 Wydział Weterynaryjny przeniesiono do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.
Obecnie kształcenie weterynaryjne odbywa się w ramach studiów stacjonarnych, niestacjonarnych, studiów doktoranckich oraz studiów podyplomowych. Współczesna medycyna weterynaryjna stanowi zbiór wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie nauk weterynaryjnych. Znajdujący się u progu kariery zawodowej absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej posiada wiedzę i umiejętności pozwalające na wykonanie wielu czynności określanych mianem „umiejętności dnia pierwszego” w zakresie nauk podstawowych, dyscyplin klinicznych, produkcji zwierzęcej oraz higieny żywności pochodzenia zwierzęcego. Kompetencje zawodowe i społeczne naszych absolwentów pozwalają na prowadzenie praktyki lekarsko-weterynaryjnej, podjęcie pracy badawczej lub realizację zadań realizowanych w ramach czynności urzędowych w zakresie nadzoru nad higieną żywności pochodzenia zwierzęcego, produkcją pasz oraz zwalczaniem chorób zwierząt.
Rada Programowa
Rada Programowa Wydziału Medycyny Weterynaryjnej jest organem opiniodawczo-doradczym dziekana, powołanym w celu wspierania działań związanych z nadzorem nad jakością kształcenia. Rada składa się z dziekana, prodziekanów oraz nauczycieli akademickich związanych z dyscypliną weterynaryjną.
Do głównych zadań Rady Programowej należy opracowywanie i doskonalenie programów studiów, monitorowanie wyników ewaluacji dydaktycznych, a także formułowanie rekomendacji dotyczących poprawy jakości kształcenia. Rada Programowa aktywnie uczestniczy w rozwoju oferty edukacyjnej, uwzględniając potrzeby studentów i wymagania rynku pracy w dziedzinie weterynarii.
Skład Rady Programowej
Dziekan dr hab. Michał Skibniewski, prof. SGGW w Warszawie
Prodziekan dr hab. Karolina Barszcz
Prodziekan ds. studiów obcojęzycznych dr hab. Agnieszka Jackowska-Tracz, prof. SGGW w Warszawie
1. Zastępca dyrektora IMW ds. kształcenia – dr hab. Magdalena Chłopecka
2. Przedstawiciel otoczenia społeczno-gospodarczego – dr Grzegorz Kotomski
3. Nauczyciel akademicki reprezentujący inną dyscyplinę – prof. dr hab. Justyna Więcek
4. Nauczyciel akademicki reprezentujący inną dyscyplinę – dr hab. Maciej Kamaszewski, prof. SGGW w Warszawie
5. Wydziałowy Koordynator ds. programu Erasmus+, KNP – dr hab. Maciej Klockiewicz
6. Katedra Nauk Fizjologicznych – dr hab. Małgorzata Gajewska, prof. SGGW w Warszawie
7. Katedra Nauk Przedklinicznych – dr hab. Małgorzata Gieryńska, prof. SGGW w Warszawie
8. Katedra Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej – prof. dr hab. Rafał Sapierzyński
9. Katedra Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego – prof. dr hab. Krzysztof Anusz
10. Katedra Chorób Małych Zwierząt i Klinika – dr Joanna Bonecka
11. Katedra Chorób Małych Zwierząt i Klinika – dr Kourou Dembele
12. Centrum Medycyny Translacyjnej – prof. dr hab. Zdzisław Gajewski
13. Katedra Chorób Dużych Zwierząt i Klinika – dr hab. Bartosz Pawliński, prof. SGGW w Warszawie
14. Samodzielny Zakład Epidemiologii i Ekonomiki Weterynaryjnej – prof. dr hab. Michał Czopowicz
15. Studentka rok II – Marta Kawecka-Cybulska
16. Studentka rok III – Maria Błaszkiewicz
17. Studentka rok III – Wiktoria Brzozowska
18. Studentka rok IV – Agnieszka Balcerzak
19. Studentka rok V – Aneta Białousz
Strategia WMW
Wydział opracowuje własną strategię na podstawie ogólnych założeń strategii uczelni. Rektor odpowiada za nadzorowanie realizacji strategii i jej zgodność z celami uczelni. Strategia wydziału jest tworzona w celu realizacji zadań dydaktycznych i naukowych.
Komisje Wydziałowe
Dziekan wydziału ma prawo powoływać komisje wydziałowe w celu rozwiązywania specyficznych problemów dydaktycznych i naukowych. Ich zadaniem jest opiniowanie spraw i wspieranie dziekana w podejmowaniu decyzji dotyczących funkcjonowania wydziału.
Koordynatorzy
Koordynatorzy wydziałowi powoływani są w celu wspierania realizacji określonych zadań, takich jak koordynacja programów studiów, działalności naukowej lub badawczej. Koordynatorzy odpowiadają za wdrożenie ustalonych celów wydziału.
Struktura Uczelni
SGGW składa się z instytutów i wydziałów, które odpowiadają za działalność dydaktyczną i badawczą. Istnieją także jednostki ogólnouczelniane, jak centra badawcze, które wspierają działalność zarówno naukową, jak i dydaktyczną. W uczelni funkcjonują też jednostki międzywydziałowe oraz administracyjne, zapewniające wsparcie techniczne i organizacyjne.